"Ik wil met je huilen" vertelde ik haar. "Ik wil met je huilen, de hele nacht." We zaten buiten, op een lelijke plastieke strandstoel. "Ik wil met je huilen en drinken en stomdronken worden." Ze nam m'n hand vast en bleef wachtend kijken. "Ik wil zodanig dronken worden dat we alles en iedereen vergeten en we even, heel even helemaal één zijn." Ze had een traan in haar oog. "En daarna gaan we kotsen."
"Vind je 't lekker, dat Maeske?" Ze knikte. "Het is de beste Belgische pils, weet je?" Op de achtergrond zonk ergens een zon in de zee. "Vedette vind ik ook best te pruimen, maar zo'n Maeske is voor mij toch echt het hoogtepunt." Ze glimlachte zonder wat te zeggen. "Of toch ten minste sinds het nieuwe recept dat een paar jaar geleden werd ingevoerd..."
"We hebben elkaar eigenlijk lang niet meer gezien, toch?" Ze schudde haar hoofd. "Te lang eigenlijk. Ik begon net te beseffen dat ik je eigenlijk echt mis." Ze zei dat ze me ook had gemist. "Ik wil nooit meer zo lang niet bij je zijn..."
"Het populairste bier is wel Jupiler. Vooral dan bij de jeugd. Heb je 't al gedronken?" Ze schudde haar hoofd. "Wel, het is niet slecht hoor, maar het mist die typische mout smaak."
"Te denken dat ik gisteren nog dronken aan je lag te denken." Ik grijnsde. "Ik ben echt blij dat je terug bent." Ze nam een slok van het inmiddels lauwe bier. "Cara pils is nog zo'n populair pintje... Maar dan vooral omdat het 't goedkoopste bier is. Het komt uit d'n Aldi. Ken je dat? Het is zo'n super goedkope winkel met enkel witte producten."
Ik deed teken dat ze op mijn schoot mocht gaan zitten en legde mijn armen om haar schouder. "Ik denk dat ik dit weekend beseft heb dat ik je graag zie, meisje m'n meisje... Of misschien heb ik het zelfs opnieuw beseft."
Ik bedacht dat ik nog nooit Cara pils gedronken had en vroeg me af of ik een rijkeluiskind geweest was. Ik nam me voor volgende week naar d'n Aldi te gaan en Cara pils in te slaan.
Ze liet haar hoofd op m'n schouder rusten. "Natuurlijk ben ik bang je te verliezen, of ben ik bang om opgesloten te worden in een wereld waar ik zogenaamd niet klaar voor ben, maar dat is van geen tel. Ik ben blijf dat ik je teruggevonden heb." Ze sloot d'r ogen, die ogen waar ik al zo lang verliefd naar had zitten kijken, en lag zacht ronkend in mijn armen.
"Ik heb ook al heel wat Bel-pils gedronken, dat vond ik ook best tamelijk lekker. Dat leerde ik kennen dankzij het meisje waarmee ik voor het eerst geneukt heb."
De zon zakte steeds dieper in de zee en er kwam een windje opzetten. "Ik denk dat ik je wel kan beschermen tegen je angsten; meisje, m'n meisje. En als het niet lukt zal ik toch met volle overgave proberen. Het lukt ons wel, niet?" Ze knikte zonder op te kijken.
"Ik denk dat Bel-pils uit dezelfde brouwerij van Vedette en Duvel komt, maar dat ben ik niet zeker." Ik voelde hoe 't meisje langzaam in slaap viel.
"Je bent m'n engel, engel. En ik weet niet wat er gaat gebeuren morgen, of overmorgen, of de dag erna; maar m'n engel zal je blijven tot je 't niet meer wilt zijn. Dan zal ik je laten gaan; meisje, m'n meisje. En dan zal ik hopen dat je gelukkig wordt."
"Maar; meisje, m'n meisje, zal je dan af en toe nog eens aan me denken, als je een Maeske dringt?"