woensdag 28 januari 2015

Kom er maar bij

Kom er maar bij, meisje. Ik heb het nagevraagd, het water in deze jacuzzi is gisteren pas ververst. Het water is heerlijk als je even niet nadenkt over die miljarden microben die hier ongetwijfeld rondzwemmen. Dus denk daar gewoon even niet aan en kom er bij. Of beter nog, denk even gewoon aan niets, en kom er bij. Ik heb een plaatsje voor je bewaard.

Je mag je kleren op die stoel daar leggen, dan blijven ze droog. Het is wel even koud, maar in het water is het lekker warm. Spring er dus maar snel in. Er staat een fles wijn onder de stoel. Glazen heb ik niet, maar breng je de fles even mee?

Het regent niet meer, de lucht is aan het opklaren. Je kan zelfs de sterren al beginnen zien. Wat is jouw lievelingssterrenbeeld? Het mijne is Orion. Ik weet niet hoe dat komt. Ik zie het gewoon altijd meteen.

Je ziet er mooi uit vannacht. Heb je wat met je haar gedaan? Ja, het ziet er wel wat meer ros uit. Ik vind het mooi. Zijn je borsten ook niet wat voller dan anders?

Wat vind je van het water? Zei ik niet dat het heerlijk was? Het lijkt wel een beetje alsof je nog steeds vies bent van de microben. Denk er nu maar gewoon niet meer aan. Als je ziek wordt, zal ik je wel verzorgen.

Hoe gaat het met je rug? Heb je nog steeds pijn? Kom maar wat dichter zitten, dan masseer ik je een beetje. Zal ik de bubbels ook wat zachter zetten? Of heb je 't graag zo? Gisteren zat ik hier met een meisje die het veel te hard vond. Ik moest de bubbels bijna helemaal afzetten.

Voelt dat goed? Misschien moet je toch maar eens naar de dokter gaan. Misschien eet je te weinig ijzer en heb je daardoor zo vaak pijn. Of misschien moet je maar meer gaan sporten. Ik moet ook meer gaan sporten; dat buikje moet er terug af. Maar ik ben best lui, dus komt het er nooit van. Maar misschien als we samen gaan...?

Kijk, nu kan je Orion goed zien. Zie je die drie sterren op een rij? En die twee erboven en eronder? Dat is Orion.

Waar denk je aan? Je lijkt in gedachten verzonken. Vind je 't ook soms moeilijk om je gedachten uit te schakelen en gewoon te genieten van het moment? Ik ook. Maar probeer toch maar. Leg je hoofd maar op mijn schouder, als je dat wilt. En kijk met me naar de sterren.


Ik ben blij dat je er bent, meisje. Ik had eigenlijk gedacht je nooit meer te zien. Je komt er wel uit. Het hoeft soms allemaal niet zo diepzinnig te zijn. Enkel ik, en jij, de sterren en wijn. Geef je me de fles nog eens door?

Mag ik je kussen? Nee, het is niet erg als je 't niet zeker bent. Ergens zeker van zijn is gevaarlijk. Doe maar gewoon waar je nu zin in hebt; morgen zien we wel. Morgen komt Anna trouwens. Je mag blijven als je wilt, ik denk dat jullie het goed met elkaar zouden vinden.

Zou het vriezen? Ik denk dat het niet veel scheelt. Ik vind het leuk om de damp van het warme water te zien opstijgen. Het is alsof we in de mist zitten. Vind je dat ook een prettig gevoel, dat je lichaam warm heeft maar je neus koud? Soms moet ik even m'n hoofd onder water houden omdat ik denk dat anders mijn haar bevriest.

Moet je al gaan? Blijf je niet? Ik begrijp het. Het is toch niet omdat ik vertelde dat Anna morgen kwam? Als je wilt zeg ik het af.

Er liggen handdoeken in het kastje daar. Ik blijf nog even zitten, als je 't goed vindt. Ik wil nog even naar de sterren kijken.

Dag meisje. Het was leuk dat je er was. Laat wat weten over morgen.

zaterdag 10 januari 2015

Prenatale angst 1

"Slaapt ge al?"
Ze knipte het nachtlampje aan.
- "Hm?" vroeg ik slaperig.
"Of je al slaapt."
- "Ja" zei ik.
Ze gromde.
"Leugenaar" zei ze.
Ik draaide me om en keek haar slaperig aan.
- "Wel, nu niet meer..." zei ik.
"Goed", zei ze, "ik moet je iets vragen..."

- "Wat scheelt er dan?" vroeg ik.
Ze keek me indringend aan.
"Wat wil je eigenlijk?"
Ik knipperde met m'n ogen, wennend aan het licht.
- "Hoe bedoel je?"
"Met mij."

Ik zuchtte.
- "Hoe laat is het eigenlijk?"
Ze schudde haar hoofd.
"Ik weet het niet."
Ik keek op mijn gsm. Half vijf.
- "Jezus, liefste, ik moet er over twee uur uit.
Ze knikte.
"Sorry." zei ze. "Ga maar terug slapen."
Ze knipte het licht uit.

In het donker legde ik m'n hand op haar zij.
- "Waarom vraag je dat nu?" vroeg ik.
"Ik had een nachtmerrie" zei ze.
- "Wat droomde je?"
"Dat je sliep met een ander meisje."
Ik trok haar naar me toe en kuste haar op het voorhoofd.
- "Ik slaap niet met andere meisjes" zei ik.

Ik dacht dat ik haar hoorde snikken.
"Nee, dat zou niet geven" zei ze.
Haar stem klonk normaal.
- "Waarom was het dan een nachtmerrie?"
"Omdat je me verliet."
- "Voor dat meisje waarmee ik sliep?"
"Ja."

Ze snikte niet. Ik had het me ingebeeld.
- "Liefste?" zei ik.
"Ja?" vroeg ze.
- "Zal ik bij je blijven?"
"Ja." zei ze.
- "Ok." zei ik.
Ze kuste me.
Ik kuste haar wang.
Ik beeldde me in zout te smaken.

- "Ga maar slapen, liefste."
Ik voelde haar knikken.
"Slaap zacht" fluisterde ze.
- "Droom zachte" zei ik.
Enkele uren later zou ik wakker worden.

Het vervolg

Ze zaten naar het scherm te staren. Hij zag dat ze ontroerd was door wat ze las. Onverzadigbaar bleef ze naar beneden scrollen, op zoek naar het vervolg. Maar ze kon het niet vinden, hij wist dat ze het niet zou vinden, simpelweg omdat het nog niet bestond.

Vond je 't mooi? Klik op "Vind ik leuk" en ik vertel je binnenkort een nieuw verhaal.

Hierzo ↑