"Het is best bewonderingswaardig te noemen, dat je - gezien de huidige omstandigheden - alsnog aan me ligt te denken." Ik schreef het niet op geurend papier en typte het niet op m'n oude, mechanische typemachine, maar ik schreef het met een bmauwe balpen op een a4 blad dat ik uit de inktjet printer gehaald had. "Ik dank je daarvoor; ik denk graag dat je aan me denkt."
Het was koud en de elektrische kachel kon de kilte niet verdrijven, dus zat ik onder een paardendekentje. Vriezen deed het niet, maar toch had ik, in navolging van menig ander stakker, de toppen van m'n gloednieuwe handschoenen afgeknipt. Ik voelde me een echte Oliver Twist die Hamlet zat te schrijven.
"Ik zou je in de eerste plaats willen bedanken dat je bestaat. Dank u." Ik schrapte die laatste zin. "Ik zou je in de eerste plaats willen bedanken voor je heerlijke borsten; heerlijk vlezig met die heerlijke huid van jou er rond. Dank u." Ook die zin schrapte ik.
Ik vroeg me af of ik je überhaupt wel voor wat moest bedanken.
"Ik dank je voor de vele eindeloze discussies die we voerden over geld en werken en Hem en mijn kleine penis."
Ik bedacht dat ik op de computer tenminste een delete knop had. Het blad werd immers langzaam blauw geschrapt.
"Ik dank je dat je bent meegekomen toen ik weg moest. Ik dank je ook omdat je daarna terug naar huis gegaan bent. Dank je."
Ik voelde me eigenlijk voor niets dankbaar en schrapte dat dus ook maar.
"Ik vond het fijn toen je zei dat ik je moest knuffel." Ik was niet zeker of ze dat ooit gezegd had, maar liet het toch maar staan. "En ik vond het fijn toen je die dag koffie gemaakt had en je sigaretten ging halen voor mij." Daarvan was ik wel bijna zeker dat het nooit gebeurd was.
"Ik vond het fijn naar je witte tanden te kijken toen je klaar kwam." Ik schrapte "jij" en verving het door "ik"; daarna schrapte ik de hele zin.
Whisky pauze. Sigaretten pauze. Op televisie was helemaal niets te zien.
"Ik mis je borsten."
Dat liet ik staan.
"En je vagijn."
Dat schrapte ik maar weer.
Daarna verfrommelde ik het blad, goot ik er een scheut zippo brandstof op en stak het in brand.
Ik nam een nieuw blad.
"Goeiemorgen, liefste. Koffie in koffiezet. Tot vanavond."
En toen ging ik naar m'n eigen bed.