Sofie werd wakker toen ik de deur achter me dicht trok. Koptelefoon op, sigaret aan, doodmoe. Stappen naar het metrostation. Niemand in de ogen kijken. "Bij nacht en ontij hoor ik haar miauwen." Gorki.
Op de metro zit iedereen nors naar elkaar te kijken. Een man leest z'n krant. Sommige mensen praten in het frans. Ik hoor hen niet. Ik ga er van uit dat ze frans praten. In Parijs praten de meeste mensen frans.
Ik stap uit de metro. Ik kijk naar mijn gsm. Sofie heeft een berichtje gestuurd. "Tot vanavond, x." Ik stap op een andere metro. Mensen kijken nors naar elkaar. Mensen praten frans. "Buiten op straat leeft zij in vrijheid."
Ik denk aan Sofie. Ik lees haar bericht nog eens. Ik antwoord niet. Ik kijk uit het raam. In de tunnel is het donker. Ik vraag me af of Sofie ook naar buiten snakt.
Ik stap uit een metro.
Ik stap op een roltrap.
Ik ren door de regen.
"Ik vroeg haar of ik even mee mocht ronken in haar mand."
En toen dronk ik koffie.