dinsdag 22 augustus 2017

Stalen ros

Dag Stalen Ros,

Weet je het nog, toen we elkaar voor het eerst zagen? Jij was al jaren niet meer buiten geweest; ik had nog nooit op zo'n machien gezeten. Ik bracht je naar je garagist die je helemaal scherp stelde, en daarna reed ik voor het eerst met je naar huis.

Ik moest wel even je zadel laten uithollen, omdat je best wel hoog was (of ik klein?), maar met wat aanpassing van beide kanten konden we het best goed met elkaar vinden.

Je pittige karakter, je oer-degelijke motor, je head-turning looks. En, sinds je dat gat in je uitlaat had laten roesten, kon helemaal niemand je nog negeren. Samen scheurden we langs Vlaamse wegen.

Je kent vast die bocht nog, in Baaigem, waar we elke dag net dat ietsje sneller (en dieper) gingen, tot op het punt dat ik dacht dat we nu toch in die gracht moest belanden. Toch deden we dat niet.

Ik nam je zelfs mee naar Parijs, om daar wat halsbrekende toeren uit te halen. Maar telkens kwamen we veilig thuis, zij het soms een dagje later.

Vaak reden we met z'n twee, maar soms nam je ook nog een derde mee. Je zal er ook vast wel voor wat tussen gezeten hebben dat sommige van die passagiers me ook na de rit vergezelden. Je gedroeg je steeds als een echte bro; bedankt daarvoor!

Soms had je kuren. Toen je alternator kapot ging, in het centrum van Gent, en ik je tevergeefs in gang probeerde lopen... Daar heb ik me nogal eens belachelijk gemaakt, he.

Het spijt me, Ros, dat ik je zo heb laten verloederen de laatste jaren. Het is vast ook een beetje de schuld van m'n nieuwe(re) Mazda MX5 NA. Daarmee kon ik in de regen rijden zonder nat te worden.

Ik had vast moeten ingrijpen toen er mos op je zadel begon te groeien. Ik had je vast beter moeten soigneren. Ik had je misschien in een garage moeten zetten, met laken over je. Maar ik liet je buiten staan.

Vandaag heb ik je verkocht. Vandaag werd je op een remorque geduwd en reed je terug naar Limburg, waar ik je zeven jaar geleden ook oppikte. Hopelijk zorgt je nieuwe eigenaar beter voor je.

Liefste Ros, liefste Suzuki GSX750e van bouwjaar 1982, het ga je goed.

Dat je nog veel kilometers mag koersen.

Met liefde,
Daan

Het vervolg

Ze zaten naar het scherm te staren. Hij zag dat ze ontroerd was door wat ze las. Onverzadigbaar bleef ze naar beneden scrollen, op zoek naar het vervolg. Maar ze kon het niet vinden, hij wist dat ze het niet zou vinden, simpelweg omdat het nog niet bestond.

Vond je 't mooi? Klik op "Vind ik leuk" en ik vertel je binnenkort een nieuw verhaal.

Hierzo ↑