(Ik beloofde elke twitter-vriend die mij #ff'de te belonen. Rauw besloot van de gelegenheid gebruik te maken en een tweede cadeautje op te eisen. Dat geeft niets, maar normaal is het maar één cadeautje per gebruiker. Omdat ik Rauw graag zie, maak ik voor haar/hem/het een uitzondering.)
"Moet jij nog wat?" vroeg ze. Ik keek naar mijn leeg glas bier, ik zag het dubbel. Toch zei ik dat ik er nog wel eentje op kon. "Ga jij er dan maar om", zei ze, "ik kan niet meer rechtstaan. Doe mij nog maar een rode wijn." Ik strompelde naar de toog en bestelde het gevraagde. Bij het wachten draaide ik me even om en keek hoe zij aan het tafeltje zat; ze was mooi; ze glimlachte. Daarna viel ze van haar stoel.
"Weet je" zei ik, toen ik weer op mijn stoel zat, "ik at jou deze week."
Ik sprak met een dubbele tong.
- "Hoe bedoel je?" vroeg ze.
Zij ook.
"Ik ben op restaurant geweest en ik bestelde een steak tartare."
- "En dan?"
"Rauw vlees..."
- "Ohja." ze keek even idioot en schoot daarna in de lach.
- "Rauw vlees! Ja, ik snap 'm." riep ze.
De andere mensen in het café keken vreemd in onze richting.
Daarna werd ze serieus en wees met haar wijsvinger naar mijn neus.
- "Ik ben wel geen rauw vlees, eh!" zei ze geaffronteerd.
- "Ik ben een vis."
"Wat voor vis?"
- "Een zeevis." Ze begon weer luidruchtig te lachen.
Ik deed mee.
- "Tonijn, dat ben ik. Ik ben een tonijn."
Ze ging rechtstaan en riep voor heel het café dat ze een tonijn was.
De barman deed teken naar mij dat ik haar rustig moet houden. Hij deed dat door "shhhht" te doen terwijl hij met zijn handen wapperde.
Ik nam Rauw's gezicht zacht vast met bijde handen.
"Shht, Rauw, je maakt teveel lawaai."
- "Ja" fluisterde ze, "ik ben luidruchtig."
Ze keek schichtig om haar heen.
- "Ze kijken naar ons."
"Nee" zei ik, "ze kijken naar jou."
- "Waarom?"
"Omdat je zo'n mooi meisje bent.
Ze sloeg weer in een schaterlach.
Daarna dronk ze haar glas wijn in één teug leeg.
- "Neem me mee naar je huis, Daan." zei ze.
- "Neem me mee, ik wil hier weg."
"Goed" zei ik, "Ik neem je mee."
- "Ik wil met je vrijen!"
"Dat is ook goed" zei ik, "maar morgen."
- "Waarom morgen?"
"Omdat je nu dronken bent."
Ze keek sip. Daarna stelde ze zich recht.
- "Dan vraag ik het aan iemand anders!"
Ik nam haar snel vast en leidde haar naar de deur.
"Neenee, kom jij maar mee met mij."
- "Maar ik wil nog wijn!"
"Nee, genoeg voor vandaag."
Onderweg zei ze dat ze me graag zag.
In mijn bed viel ze meteen in slaap. Ik nam haar in mijn armen en keek door mijn dakraam naar de sterren en hoopte dat ze morgen nog met mij zou willen vrijen.