vrijdag 17 februari 2012

Voor Rauw

(Ik beloofde elke twitter-vriend die mij #ff'de te belonen met een gedicht. Rauw was de tweede. Er begon schot in de zaak te komen.)

Ze keek toe
hoe de vogels
het vlees uit haar
lichaam rukten.

Ze zei niets
toen de beul
zijn bijl
kwam slijpen.

Haar ogen
sloot ze niet
toen hij de
bijl ophees.

De pijn,
ze voelde niets
toen hoofd en
lichaam scheiden.

Het vervolg

Ze zaten naar het scherm te staren. Hij zag dat ze ontroerd was door wat ze las. Onverzadigbaar bleef ze naar beneden scrollen, op zoek naar het vervolg. Maar ze kon het niet vinden, hij wist dat ze het niet zou vinden, simpelweg omdat het nog niet bestond.

Vond je 't mooi? Klik op "Vind ik leuk" en ik vertel je binnenkort een nieuw verhaal.

Hierzo ↑