woensdag 26 juni 2013

Over hoe ik besloot je graag te zien

Het is gebeurd. Het gebeurde niet met stiekeme blikken in een klaslokaal, of met stiekem handjesgevrei in de cinema. En ook niet met lange liefdesbrieven of met geheime afspraakjes in de Vooruit. Het gebeurde ook niet op slag en ook niet na heel lang samen zijn. Nee, dat was allemaal te vroeg. Het gebeurde toen jij stopte met mij graag te zien.

De mensen zeggen dat ik je niet graag zie. De mensen zeggen dat ik me enkel slecht voel omdat ik jou mis. De mensen zeggen dat ik niet jóu, maar de relatie mis. De mensen zeggen veel en vaak ook hetzelfde. De mensen zijn mis.

Ik ben het slechtste lief geweest. Of ja, misschien zijn er ergens op deze aardkloot nog lieven die slechter zijn dan mij. Van die lieven die hun meisje de kop in slaan als ze te laat thuis komen, bijvoorbeeld. Zo ben ik niet. Ik heb mijn meisje nooit de kop ingeslaan als ze te laat thuis kwam. Maar ik was geen voorbeeldig liefje.

Dat kwam omdat ik eigenlijk altijd dacht dat ik je maar een beetje graag zag. Ik heb er lang over nagedacht en ik heb heel lang naar de mensen geluisterd. Ik zag je niet graag; meisje, m'n meisje. Ik was je al aan het vergeten, ook al was je hier nog maar net.

Maar nu zie ik je graag.

Ik heb het uit mijn diepste gevoelens gepuurd. Ik ben er naar op zoek gegaan, naar mijn diepste gevoelens. Ik ben er naar op zoek gegaan en ik heb gezien dat ik niet de relatie mis, maar jou. Ik heb er heel lang over moeten denken, maar nu weet ik het wel zeker. Ik wou graag alleen zijn. Ik wou het graag omdat ik je eigenlijk niet zo heel graag zag.

Ik zag je een beetje graag, dat wel. Ik zag je een beetje graag en ik dacht, als ik ze nu een beetje graag blijf zien dan zie ik haar binnenkort heel graag. Maar ik had geen tijd om je te missen en ik had geen tijd om je nog meer graag te zien.

Maar nu zie ik je graag. Nu heb ik tijd gehad om je te missen. Nu heb ik je ook effectief moeten missen. En nu is het allemaal al véél te laat.

Geef me een klok en ik draai ze terug.
Geef me een mes en ik snij je uit mijn verleden.
Of geef me een pistool opdat ik het lijden verzacht.

Nonsense.
Ik hou van jou.

Het vervolg

Ze zaten naar het scherm te staren. Hij zag dat ze ontroerd was door wat ze las. Onverzadigbaar bleef ze naar beneden scrollen, op zoek naar het vervolg. Maar ze kon het niet vinden, hij wist dat ze het niet zou vinden, simpelweg omdat het nog niet bestond.

Vond je 't mooi? Klik op "Vind ik leuk" en ik vertel je binnenkort een nieuw verhaal.

Hierzo ↑