Het meisje van een nacht ligt op m'n arm in te dommelen.
Ik neem de sigaret uit haar mond en kus haar op het voorhoofd.
Schreeuwen dat ik het fout had.
Schreeuwen dat ik er spijt van heb.
Schreeuwen dat het beter kan.
Maar jij luistert niet.
Ik ga naar beneden.
Het meisje blijft boven.
Het meisje slaapt.
Ik rook haar sigaret.
Het meisje van de nacht roept ook iets.
Maar ik begrijp niet wat ze roept.
Ik denk aan je als ik door het raam naar de sterren kijk.
Ik mompel dat ik je nodig heb.
Het meisje van een nacht is een schamele uitweg.
Ik mompel dat ik wou dat het meisje van een nacht jou was.
Morgen stuur ik je weg, meisje van de nacht.
Maar vanavond hou ik nog van jou.
Hoor me schreeuwen.